21 Ιουλ 2009

10 (και σήμερα*) CDs για πάρεις μαζί σου στις διακοπές: 08. Florence & The Machine

Ρε γαμώτο, την πρώτη μέρα του Synch είχα ένα γάμο καλής φίλης και την έχασα τη Φλοράνς (Φλόρενς υποθέτω τη φωνάζουν, αλλά αυτό το γαλλικό της παλιάς εποχής, νησιώτικο, συριανό, ανδριώτικο, αριστοκρατικό, το λατρεύω). Διάβασα ότι ήταν εξαιρετική. Και το "Lungs", το ντεμπούτο άλμπουμ της είναι πολύ όμορφο.

Στην ουσία οι Florence & The Machine είναι μια σοφιστικέ εκδοχή της Λίλι Άλλεν και της Κέιτ Νας, μολονότι τραγουδούν για τους ίδιους καθημερινούς δαίμονες με τις δύο προαναφερθείσες, ή με την Έιμι Γουάινχάουζ και την Αντέλ. Ταλαιπωρίες της ζωής with a twist. Ξεχωρίζουν στο θεατρικόν της όλης εμφάνισής της frontwoman που φτάνει μέχρι και στον τρόπο που τα τραγουδάει όλα, λίγο πομπώδη, λίγο ειρωνικό, λίγο αφ' υψηλού. Και ξεχωρίζουν γιατί έχουν παιδέψει τις συνθέσεις τους λίγο παραπάνω -εκεί κάπου φαίνονται και επιρροές από την PJ Harvey ή τους Pretenders. Φαίνεται ότι έχουν μέλλον, σίγουρα πάντως έχουν αποκτήσει αφοσιωμένο κοινό και μια θέση στην CDέρα του Πεζό μου γι' αυτό το καλοκαίρι.

(Αλλά το εξώφυλλο του "Lungs" το θεωρώ ψιλοπαπαριά!)





*Ο Homo Ludens ετοιμάζει μπαγκάζια και τριμάρει πανιά ακούγοντας ολόφρεσκες μουσικές. Κάθε μέρα διαλέγει κι ένα καινούργιο άλμπουμ για να πάρει μαζί του στο νησί. Την ενδέκατη ξεσκαρτάρει κι όσα έμειναν απ' έξω, για το iPod shuffle που θα έχει στο καράβι!

Δεν υπάρχουν σχόλια: